zaterdag 30 april 2016

Topvakantie

Het was laatst notabene mijn eigen idee, de kinderen zouden twee weken vrij zijn in de meivakantie: "laten we weer eens met de caravan op pad gaan!" Fabian keek me wantrouwend aan toen ik het voorstelde. Maar ik meende het. We zaten op dat moment met een glaasje wijn in de zon in de tuin, het was amper voorjaar maar het was al heet. Het zou een topvakantie worden. De kinderen vinden het zo leuk met die caravan, en ik daarom ook. Klein dingetje dat we er niet meer met z'n allen inpassen nu Madée erbij is, maar Joren kan in een tentje. "Ja yolo! Maar wel alleen samen met papa!" Prima, veel romantiek zal er toch niet bij zijn, en Fabian is ook gek op yolo.

Toen ons mobilhome twee weken later de straat in kwam rijden moest ik zoals altijd even slikken. Maar ik liet me niet kennen en ging online druk op zoek naar pimp-materiaal. Gaf dat weer op toen ik besefte dat ie, ook gepimpt, gewoon geen match in heaven is, met mij. Maar ondanks z'n uiterlijk zouden we toch een topweek hebben. 

En toen werd het vakantie. En het werd koud. Het ging waaien. Regenen. Hagelen. Sneeuwen. En net op tijd kwam ik bij zinnen en sprak mijn veto uit naar Fabian. Ik wilde niet meer. Hij kon gaan als 'ie wou "want we hebben al betaald!" Maar ik ging niet mee. Ging uit wanhoop op zoek naar last minute Landal huisjes, werd daarvan ook niet heel erg blij, maar gelukkig had de camping nog een fantastische oplossing, ze konden onze campingplek omzetten in een weekend in een accommodatie, met gewone echte bedden en een kachel. "En die wordt heet!"  Beloofde de receptioniste mij telefonisch. Fabian moest e.e.a. uiteraard even verwerken, al helemaal op de caravan ingesteld, van een week naar een weekend en nog bij moeten betalen ook! Maar toen het bleef sneeuwen en mijn humeur direct opknapte, vond ook hij het toch een goed idee. 
Zelfs de weersverwachting knapte er van op, het zou het hele weekend droog blijven.

Dus daar zitten we nu, in Bakkum, in een hip ingericht tenthuisje. Inderdaad, met een tv, zo groot als een leesboek, dus lezen zullen we, en met heuse steigerhouten meubels en lekkere bedden. Speciaal biertjes als welkom en de duinen en een speeltuin voor de deur. 

En het is droog. En ik heb m'n zonnebril al opgehad. En desondanks het hele Bakkum al vervloekt. Want het leuke aan een tenthuisje, is dat het dak van tentdoek is. En het hier waait. Hard. En het dak klappert. Knoerthard. En het is 7 graden, ook in het tenthuisje met hete kachel. Want die staat vooraan, gericht op de deur, dus daar merk je alleen wat van bij binnenkomst en vertrek. En Robin van de receptie had het al
3 keer beloofd, maar er kwamen geen extra dekens. En we hadden al onze kleding al aan. Met een Dopper heet water tussen m'n voeten geklemd lag ik klappertandend met twee truien en een vest in bed. De kinderen sliepen als roosjes met wel een dubbel dekbed en extra toegedekt met badlakens. Tot een uur of drie, toen ik scheel keek van de slaap maar nog geen oog had dicht gedaan door de kou en tentdoekgeklapper. Alsof er een paar man door het huisje rondmarcheerde. Ongelogen. En ook Madée er klaar mee was en het op een gebrul zette. "Ik wil glote bet!" En de rest van de familie ook wakker werd, en wakker bleef van de kou.
Dus Madée mocht in het grote bed, en de rust keerde weer. En de wind ging liggen. En mijn huisgenoten met snurken begonnen. En ik nog maar eens wat schaapjes ging tellen. 

En het werd weer licht. En ik had toch al zwarte kringen onder m'n ogen dus wat gaf het. Buiten huppelden de konijntjes en het zonnetje scheen. En het werd een topvakantie.