1 januari 2016, 03.57 uur
Ik lig in het eenpersoonsbed van mijn 11-jarige nichtje Julie, ergens in een Haagse wijk.
De duizendklappers dreunen buiten al uren. "Boem knal mama!" Roept Madée, die hier in dezelfde kamer in haar campingbedje ligt. Ze sliep als een roos tussen 20.30-00.30 en is sindsdien van plan wakker te blijven.
Het lijkt of ik met mijn neus in een asbak lig, maar dat moet Joren zijn, hier op een matras naast me, die de hele avond vuurwerk heeft staan afsteken in de tuin, samen met zijn neefje Jesse.
Tussendoor at hij oliebollen, chips en Franse kaas, gewoon omdat het kon, 't was tenslotte oudjaar.
Om 00.05 viel 'ie om van de misselijkheid, en zelfs zo overtuigend dat 'ie mij zover kreeg dat hij op mijn logeerkamer mocht liggen en zijn vader naar een matje op zolder kon verkassen.
Febe rende na een hele avond Hints en het Namenspel tot een uur of half twee met haar nichtjes rond in huis en is uiteindelijk ergens neer geploft. Wie weet slapen ze lekker lang uit tot na half acht.
Buiten wordt het nu langzaam stil, en het roepen van Madée maakt plaats voor haar geknor en gesnurk. Joren kruipt al stinkend nog wat dichter tegen mij aan.
2016 is nu al een topjaar.
