Vrijdagochtend 6.30. Mijn vrije dag, en de kinderen gaan vanochtend naar school. Zij en Fabian zijn al wakker en gaan vrolijk naar beneden. Lekker, dan kan ik mijn boek nog even uitlezen. 7.00 uur, ik moet er ook uit, Fabian is binnen een half uur weg en ik moet nog douchen...Alhoewel, als ik straks nou even ga hardlopen, dan ga ik daarna lekker in bad met een boek. Oh nee.. dat heb ik net uit. Een boek in bad is pas echt lekker als ik al helemaal in het verhaal zit. Anders ben ik veel te ongeduldig voor zo’n heet bad. Nou, dan toch maar nu douchen. Ik kan vanmiddag wel hardlopen voor het eten, als Fabian weer thuis is. Ik verzamel kleding en zet de douche aan... Maar stel dat Fabian toch laat is vanmiddag, hij gaat nog langs vrienden en op vrijdagmiddag drinken ze vast een paar borrels.. Nee, dat red ik dan niet voor het eten. Dan toch maar straks rennen, als de kinderen op school zijn. Op zoek naar m’n trainingsbroek. Nergens in m’n kast, dan ligt ie vast beneden in de wasmand. Beneden 3 lieve mensjes die aandacht verdienen. Een blik op de klok, en ik ren weer naar boven om me om te kleden. Op de trap voel ik hoe moe ik eigenlijk ben. En als ik zo ga hardlopen ben ik eigenlijk de rest van de dag sloom. Terwijl ik juist met de kinderen vanmiddag wat leuks wil gaan doen. Hmm.. Morgenochtend dan maar? Oh nee, Fabian gaat vanavond op stap en mag morgen uitslapen. Dan kan ik dus ook niet rennen. Nou, kom op, wat ga ik doen?! Hup, onder de douche en aankleden want Fabian gaat zo weg. Douchen, aankleden, ontbijten, tanden poetsen, boekje voorlezen, knuffelen, opmaken, kat eten geven, op zoek naar een zwemtas en fietssleutels en snel naar school. Daar hoef ik allemaal niet bij na te denken…Pfff… Kinderen naar school en ik in de regen naar de supermarkt. Zeiknat boodschappen doen gaat gelukkig ook vanzelf. Terug naar huis bedenk ik me wat fijn het is dat ik nu niet ergens in de duinen aan het verregenen ben. Natte kleren uit, kachel omhoog, koffie en een tijdschrift en met een kat op de bank. Heerlijk!
…Maar krijg nou wat.. de zon komt door. Zit ik hier onder een dekentje.. En de rest van de dag natuurlijk ook binnen, want als de kinderen na een drukke week uit school komen willen ze ook het liefst thuis spelen.. Hmm… Ik heb nog anderhalf uur.. zal ik dan toch..? Onderweg naar m’n trainingsbroek die inmiddels boven ligt zie ik dat de trap wel weer eens gezogen mag worden. En die ramen! Zien er ook niet uit als de zon er op staat! Weet je wat? Muziek aan en lekker schoonmaken! Terwijl ik een sopje maak tuur ik naar buiten. Naar het zonnetje. Hmm.. schoonmaken kan ik ook straks, als de kindjes lekker aan het spelen zijn…AAARRRGH…!!!!!!!
Duw de kraan dicht, ren weer naar boven, trainingsbroek aan, snel naar beneden, schoenen aan en naar buiten. Ik betrap me op een glimlach en gedachten die, hoe heerlijk, eindelijk uitgeschakeld worden… RENNEN!!!
