maandag 23 februari 2009

Park

23 nov 2008, 14:07

Zondagmorgen, ben een beetje brak na een leuke avond in de schouwburg en de kroeg. Uitgeslapen tot half tien, snel onder de douche en naar beneden. F heeft er al 3,5 (!) uur op zitten met de kindjes, dus tijd om hem even af te lossen. Het sneeuwt een beetje! We kunnen de gister aangeschafte sneeuwpakken gaan uitproberen! Met 2 waggelende eskimootjes loop ik even later naar het speeltuintje in het park. De sneeuw is gestopt, maar er liggen overal plassen modder. Lol gegarandeerd. In je sneeuwpak rol je overal doorheen zonder dat het vervelend wordt. Het is guur, en er is verder niemand in het park. O ja, toch, daar komt een heel gezinnetje aan met een hond. Febe vind honden vaak een beetje eng, maar deze niet. Deze is al oud zo te zien, en loopt bovendien niet los. Met haar baasjes sukkelt ze rustig voorbij. "Koe koe!" krijgt het beestje nageroepen door Febe. De baasjes en Joren en ik lachen erom. We plassen-stampend vrolijk verder. Dan komt er plots een andere hond aanrennen. Een grote zwarte herder. Ik herken hem, er hoort er nog een bij. Ik kom ze liever niet tegen, want ze komen meestal hard op je afgerend en besnuffelen je aan alle kanten. Niet vriendelijk, eerder dominant. Met 2 kleine kinderen voelt dat bepaald niet prettig. De baas, type ruwe bolster blanke pit, loopt er vandaag, net als anders, tientallen meters achteraan. Af en toe roept hij er een terug. Ik negeer de honden en vervolg mijn rondje. Bij de volgende bocht kom ik de familie met het koetje weer tegen. De zwarte herder verschijnt ineens uit de bosjes en sprint naar Koe. Ze besnuffelen elkaar. De herder zet zijn haren overeind en de familie loopt door met Koe. De herder rent ook verder. Maar dan verschijnt om de hoek de andere herder. Hij vliegt op Koe af, de zwarte herder volgt hem. Ze duiken allebei bovenop Koe. Gegrom, gejank en gepiep en de kindjes van Koe beginnen te huilen. Ik til Febe op en blijf vanaf een afstand kijken. De baas van de herders schreeuwt naar de honden, maar die reageren niet op hem. Ze vechten en bijten het koetje. Die ligt inmiddels op zijn rug te piepen, maar de herders geven zich niet zomaar gewonnen. Al bijtend staan ze boven op Koe. De ruwe bolster begint aan de ene herder te trekken en het baasje van Koe aan de andere. Het duurt nog even, maar dan krijgen ze de honden van Koe af. Die blijft al piepend liggen. Zijn bazin trekt hem een stukje verder. Het heeft een minuut of drie geduurd en ik ben flink geschrokken. Ben van huis uit honden gewend, dus ook vechtende, maar dit was erg heftig. "Laat hem maar los hoor, hij doet niks!" durft de ruwe bolster dan tegen de koeienbaas te zeggen. Die laat de herder los waarna die meteen weer op Koe afspringt. Zonder zijn broer is ie inderdaad minder agressief, en begint gelukkig geen nieuw gevecht. De andere herder wordt nog even in zijn vel vastgehouden. Door zijn baas, die zich omdraait en zonder nog een woord te zeggen door loopt. Pardon? Zonder enig woord doorloopt? Ja dus.. Geen pardon, geen sorry. Koetje wordt door zijn baasjes aan alle kanten bevoeld en ja hoor, hij bloed bij zijn kop. Koe staat doodstil en laat zich knuffelen door de kindjes. Uiteindelijk loop ik door, maar zou het liefst de koeienbaasjes willen zeggen dat ik geschrokken ben en het niet normaal vind dat je lieve hond op zo'n manier aangevallen wordt. En dan zo'n hondeneigenaar! Onbeschofte nare man! Als ik het park uitloop kom ik ze weer tegen, de ene herder rent in de verte op een andere hond af en de andere zit te schijten in het gras. De baas loopt(zonder poepzakje, uiteraard) inmiddels samen met een andere man en terwijl ik ze passeer verkondigt hij dat ie laatst iemand tegenkwam die die nog eens "heel hard op zijn bek moet rammen". Zn vriend groet mij en geeft me een knipoog. Wat zou die knipoog betekenen? Zomaar een groet? Of dat hij het ook maar niets vindt, deze man met zijn agressieve honden en praatjes. Dat mijn kinderen in het park op de paadjes moeten blijven omdat mensen hun hondenshit niet meenemen is tot daar aan toe, maar dat er in ditzelfde kindvriendelijke parkje zulke agressieve honden loslopen vind ik echt klote. En niemand die er iets van durft te zeggen, want dan kun je nog een paar rammen op je bek verwachten. Sommige mensen zouden altijd aangelijnd moeten worden.